بازیگران گفتیم که وانمود کنند

میز ناهار خوری خود را ببوسید چگونه لباس خواب مناسب زنان را انتخاب کنیم؟ بهترین انواع لباس خواب زنانه روی میز ناهار خوری پرواز کنید! لباس خواب زنانه ظریف نحوه انتخاب جفت کامل لباس خواب بهترین لباس خواب زنانه کدام یک برای لباس خواب زنانه شما مناسب است؟ تاریخچه لباس خواب زنانه طلایی کدام ماده لباس خواب را بیشتر دوست دارم؟ بهترین میز ناهار خوری که نیاز دارید لباس خواب زنانه در دریا 12 نوع لباس خواب زنانه برای 12 موقعیت مختلف میز ناهار خوری را بکشنید میز ناهار خوری من دوست داشتنی است مهمترین میز ناهار خوری میز ناهار خوری که نیاز دارید کدام لباس خواب زنانه برای شما بهترین است؟ چگونه می توان یک میز ناهار خوری ترتیب داد؟ نحوه ی ساخت لباس خواب زنانه 5 سبک لباس خواب برای پوشیدن در موارد مختلف انواع و اقسام لباس خواب زنانه اتاق ناهار خوری ، اتاق نشیمن چه چیزی لباس خواب زنانه را خودتون درست کنید ! بهترین چوب ها برای میز ناهارخوری کدامند؟ جنس میز ناهارخوری از چه باشد؟ لباس خواب زنانه نازک 

دیوید و جری زاکر ، کارگردانان (با جیم آبراهامز)
ما معمولاً به دنبال فیلم هایی می گشتیم که فکر جدی و جدی داشتند و آنها را با صدای خودمان دوبله می کردیم. یک شب دیر وقت ، ساعت صفر را گرفتیم! – یک فیلم 1957 درباره یک خلبان دو جنگ جهانی سابق که یک هواپیمای مسافربری را گرفتار کرده بود – و فکر کرد: “چرا در عوض کل این فیلم را دوباره خلق نمی کنیم؟”

ما هواپیما نوشتیم! اما نمی توانست آن را تأمین مالی کند. ما در حال پیشنهاد یک کمدی گسترده و گسترده بدون کمدین ها بودیم – مفهومی کاملاً جدید. هیچ کس ایده بازیگران جدی را که مستقیم بازی کنند ، درک نکرد ، اما برای ما همه چیز این بود. همه استودیوها آن را رد کردند تا اینکه به پارامونت رسیدیم. مایکل آیزنر ، رئیس جمهور وقت ، فکر می کرد فیلم نامه خنده دار است. ما می خواستیم که آن را سیاه و سفید و در هواپیمای محکم شلیک کنیم ، زیرا این لحنی بود که ما آن را مسخره می کردیم. اما آیزنر عالمانه گفت که باید رنگی باشد و در هواپیمای جت باشد تا مردم بتوانند با آن هویت پیدا کنند.

فهمیدیم که برای اینکه شوخی هایمان را همانطور که می خواستیم بگیریم ، باید کارگردانی کنیم. پارامونت ما را با تهیه کننده ای ، هوارد د کوچ ، که موافقت کرد ، جفت کرد – اما اگر پارامونت خوشحال نباشد می تواند بعد از دو هفته ما را اخراج کند. ما فکر کردیم: “ما این را می گیریم!”

FacebookTwitterPinterest
تریلر را تماشا کنید: هواپیما!
این استودیو خواهان بیل موری یا چوی چیس بازیگران طنز در آن زمان بود. ما آنها را دوست داشتیم اما آنها درست نبودند. خطوطی مانند “من جدی هستم – و مرا شرلی صدا نکنید” 50٪ کارایی کمتری داشته است. بروس [اکنون کیتلین] جنر سه بار برای تد استرایکر ، خلبان سابق خواند ، اما درست نبود. سیگورنی ویور و شلی لانگ برای الین ، مهماندار هوا تلاش کردند و هر دو خوب بودند ، اما جولی هاگورتی بسیار متفاوت بود و ما می دانستیم که او یکی است.

گروهی از بازیگران بخش پزشک را رد کردند ، در میان آنها وینسنت پرایس و جک وب. سرانجام به این پسر رسید که نام مشهوری نبود اما شما او را در بسیاری از چیزها دیده اید. و البته این لزلی نیلسن بود.

ما به بازیگران گفتیم که وانمود کنند که نمی دانند در یک کمدی بازی می کنند. لزلی عاشق کارهای احمقانه بود و زمانش بی عیب و نقص بود. او برای انجام کارهای کمدی به دنیا آمد اما سال ها در نقش های جدی گیر افتاد. نکته دیگری که واقعاً مهم است این است که ما داستان را جدی گرفتیم. ما همه این شوخی های مسخره را انجام دادیم ، اما همیشه به خطر جدی بازمی گردیم. این شوخی ها را غیر منتظره تر می کند. در برخی از مراحل وحشیانه ، مردم برای اینکه هواپیما به زمین بنشیند و آیا تد و الین با هم جمع می شوند اهمیت می دهند.

FacebookTwitterPinterest
تریلر را تماشا کنید: ساعت صفر!
وقتی در حال تست دادن برای سکانس “jive talk” بودیم ، متن فقط می نوشت: “Shi-mo-fo”. ما از بازیگران عذرخواهی کردیم و گفتیم این بهترین سه مرد یهودی سفیدپوست از میلواکی است. ال وایت و نورم گیبس با هم تست کردند و گفتند: “آیا شما کاری ندارید که ما کارهای خودمان را انجام دهیم؟” ما هیچ کدام از آنها را ننوشتیم ، همه آنها بودند. آنها همچنین مربی باربارا بیلینگزلی ، مسافری بودند که برای ترجمه قدم می گذارد.